Σούβλισμα αρνιού

Επειδή κάποιοι μαθαίνουν μέσα από τις εικόνες, θέλοντας να βοηθήσω τους συζύγους, θείους, πατεράδες, κουμπάρους, γιούς και όλους αυτούς που θα μπουν στη διαδικασία του σουβλίσματος την Κυριακή, στέλνω πολλές φωτογραφίες και λίγα λόγια από τον περυσινό μας οβελία (κατσικάκι).
Ξεκινάμε αφού περάσουμε τη σούβλα από πίσω έτσι ώστε να βγει τρυπώντας το κεφάλι.
Πρώτα στερεώνουμε την διχάλα της σούβλας στα πίσω μπούτια, αφού αυτά τα πιάσουμε σταυρωτά πάνω από τη σούβλα.
Στη φωτογραφία φαίνεται πως στερεώνουμε σταυρωτά τα μπούτια χρησιμοποιώντας τα νεύρα τους και πως βάζουμε την διχάλα.

Έπειτα δένουμε πολύ σφιχτά το λαιμό και την ραχοκοκαλιά σε 2-3 σημεία, πάνω στη σούβλα. (Θα μπορούσαμε αντί για χοντρό σπόγγο να χρησιμοποιήσουμε μεταλλικές δέστρες σαν αυτές που στερεώνουμε στα κάγκελα το κοντάρι της κεραίας της tv).


Στο τέλος και αφού αλατοπιπερώσουμε πολύ καλά το εσωτερικό του αρνιού μας πρέπει να κλείσουμε την κοιλιά. Μάλλον οι οδηγίες που έχετε μιλάνε για ράψιμο με χοντρή κλωστή. Δεν υπάρχει λόγος αφού δεν έχει γέμιση να φοβηθούμε μήπως αδειάσει.
Στις επόμενες δύο φωτογραφίες δείτε μια έξυπνη πρόταση. Κάνουμε δύο τομές, περνάμε τη μία μέσα στην άλλη και στερεώνουμε με το κομμάτι του μπροστινού ποδιού που θα πεταγόταν!
Χρειάζεται να το κάνουμε σε δύο σημεία της κοιλιάς.
Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται το τρύπημα του κεφαλιού, το δέσιμο στο λαιμό και στην κοιλιά και ένα μόνο μέρος από την θέα που εμείς απολαμβάνουμε την ώρα που περιμένουμε να γίνει!
Η σπουδαιότερη οδηγία μου όμως είναι πως το σούβλισμα δεν το κάνουμε από το απόγευμα του Μ. Σαββάτου αφήνοντάς το έξω όλη νύχτα. Είναι πολύ επικίνδυνο! Φροντίστε από πριν για χώρο στο ψυγείο σας ή στα χωριά που θα πάτε, ρωτήστε τον χασάπη μήπως ανοίγει την Κυριακή και δεν το γνωρίζετε. Σε εμάς έτσι γίνετε. Ο χασάπης ανοίγει 8-9 το πρωί της Κυριακής, μόνο για να πάρουμε τα αρνιά και τα κατσίκια από το ψυγείο του.
Εκτός από το κοκορέτσι που ψήνεται αλλού και δεν φαίνεται, κάποιος παρατηρητικός/η στις προηγούμενες φωτογραφίες θα δει και μια σχάρα.
Στην σχάρα λοιπόν υπάρχουν τσιγεροσαρμάδες αλλά όχι μόνο με συκώτι όπως είχα διαβάσει στην Θρακιώτικη συνταγή, την πειράζω λίγο.
Αφού αχνίσω μισή συκωταριά, την ψιλοκόβω με ψαλίδι και την ανακατεύω με λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμύδι, πιπεριές κομμένες σε μικρά κομμάτια, ρίγανη, αλάτι, πιπέρι.
Τα τυλίγω σε μπόλια, μένουν όλη τη νύχτα του Μ. Σαββάτου στο ψυγείο για να σφίξουν και το πρωί της Κυριακής γίνονται πριν και από το κοκορέτσι για τις πρώτες μπύρες!
Φυσικά αυτός ο μεζές είναι η biennale της χοληστερίνης, αλλά ως γνωστό όλα τα ωραία βλάπτουν!
Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση, Υγεία σε όλες και όλους και να ταξιδέψουμε με ασφάλεια.

Γιάννης Κ.

http://hungryforhungry.blogspot.com/