ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΠΑΣΙΑΚΟΥ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ (ΚΟΣΟΒΟ 22-25/10/2016).
Ο Βουλευτής Βοιωτίας ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ, μιλώντας, ως ο μόνος εκπρόσωπος της Ελληνικής Βουλής, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ - της οποίας είναι μέλος - (22 έως 25 Οκτωβρίου 2016 στην Πρίστινα, Κόσοβο), για τα Δυτικά Βαλκάνια και το προσφυγικό/μεταναστευτικό πρόβλημα, επισήμανε, μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τεράστιες και σοβαρές προκλήσεις ως προς την προσφυγική κρίση. Οι ακτές της Ελλάδας, τον περασμένο χρόνο, αποτέλεσαν τη δίοδο για πάνω από 856.000 πρόσφυγες και μετανάστες, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Αν και οι ροές μειώθηκαν φέτος, και μικρότερος αριθμός προσφύγων/μεταναστών φθάνει καθημερινά, παρόλα αυτά, 60.000 περίπου παραμένουν στη χώρα μας, με πολλαπλές ευρύτερες δυσμενείς επιπτώσεις.
Η Ελλάδα έχει καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες και χρήματα – παρά την εκτεταμένη σοβαρή οικονομική κρίση και βαθιά ύφεση που αντιμετωπίζει – για να διασώσει και να βοηθήσει τους ανθρώπους αυτούς, με ανθρωπιστικά κριτήρια, έχοντας αρωγό σε αυτό και τους έλληνες πολίτες. Οι πρόσφυγες/μετανάστες αναμένουν λύσεις για το μέλλον τους, παραμένοντας στα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων, με συνθήκες διαβίωσης σε πολλές περιπτώσεις ανεπαρκείς και πολύ δύσκολες, αν και γίνονται προσπάθειες να βελτιωθούν. Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. υποσχέθηκαν να τους προωθήσουν και έτσι να μεταφερθούν σε άλλες χώρες, αλλά δυστυχώς η διαδικασία λειτουργεί πολύ αργά. Έτσι, οι πρόσφυγες παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, αφού μόνο μικρός αριθμός τους έχει προωθηθεί στα πλούσια κράτη της Ε.Ε., παρά τις σχετικές δεσμεύσεις τους. Η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζει καθημερινές σοβαρές προκλήσεις, ιδιαίτερα αν οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. δεν επιταχύνουν τις διαδικασίες και τα προγράμματα προώθησης και επανένωσης οικογενειών.
Το ΝΑΤΟ συμβάλλει σημαντικά στις διεθνείς προσπάθειες αντιμετώπισης και διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης, συνδράμοντας (με διαδικασίες παροχής πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης στο Αιγαίο Πέλαγος, καθώς και συνεργασίας με την FRONTEX, τη δύναμη για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων των κρατών-μελών της Ε.Ε.) ιδιαίτερα τις προσπάθειες της Ε.Ε. στο να ανακοπούν οι δίαυλοι παράνομης εμπορίας ανθρώπων και παράνομης μετανάστευσης. Σε κάθε περίπτωση, ζητούμε την ενεργό συνδρομή των Διεθνών αυτών Οργανισμών, με βοήθεια κάθε είδους. Είναι, δε, απολύτως απαραίτητη η εφαρμογή και ενεργοποίηση της σχετικής Συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας.
Εξάλλου, οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων συνιστούν κυρίως διαμετακομιστικές οδούς και δυστυχώς θα παραμείνουν έτσι, με πολύ φόρτο εργασίας. Το γεγονός αυτό μπορεί, δυνητικά, να θέσει περαιτέρω προκλήσεις για τη διαρκή σταθερότητα στην πολύπαθη αυτή περιοχή. Γι’αυτό είναι επιτακτική ανάγκη η ενθάρρυνση μιας ειλικρινούς ενδοπεριφερειακής συνεργασίας στα Δυτικά Βαλκάνια, ώστε οι εκεί προκλήσεις από την προσφυγική κρίση να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Η επιβολή συνοριακών περιορισμών (π.χ. η απόφαση κάποιων χωρών για καθορισμό ανώτατου ορίου αριθμού προσφύγων που θα διέρχονται από τα σύνορα) θα ανακόψει την οδό των προσφύγων από την Ελλάδα προς τη Βόρεια Ευρώπη, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο την ανθρωπιστική κρίση. Αυτό θα σημαίνει ακόμα πιο επικίνδυνους δρόμους για τους ανθρώπους αυτούς, καθώς οι λαθρέμποροι που τους εκμεταλλεύονται θα ενεργοποιηθούν ευρύτερα, προκαλώντας περισσότερα δεινά και βάσανα στους πρόσφυγες.
Ολοκληρώνοντας, θέλω να τονίσω ότι, η προσφυγική/μεταναστευτική κρίση ξεπερνά τις δυνατότητες ενός μεμονωμένου Κράτους, όπως η Ελλάδα, και πρέπει να αντιμετωπισθεί συλλογικά και με συντονισμό όλων. Οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις από την κρίση αυτή είναι πολύ σοβαρές και πρέπει να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε από κοινού προκειμένου να τη διαχειριστούμε, παρέχοντας, μεταξύ άλλων, τεχνική, ανθρωπιστική και οικονομική βοήθεια στις χώρες εκείνες που έχουν επηρεαστεί και δοκιμάζονται καθημερινά. Η Ελλάδα και ο λαός της, παρά τις τεράστιες δυσκολίες μας, εξακολουθούν να βοηθούν τους πρόσφυγες και τους ευάλωτους μετανάστες, που φθάνουν καθημερινά στις ακτές μας. Σε έναν κόσμο που έχει γίνει ιδιαίτερα εχθρικός απέναντι στους πρόσφυγες, η χώρα μου, παρά την οικονομική κρίση που βιώνει, έχει επιδείξει ανεπανάληπτη και παραδειγματική αλληλεγγύη. Και είναι πια καιρός και η διεθνής κοινότητα και οι αρμόδιοι Διεθνείς Οργανισμοί, στο σύνολό τους, από την πλευρά τους, να επιδείξουν παρόμοια αλληλεγγύη για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι δρώντες θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους.»
