του θανάση Λεβέντη
Βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς
Συστηματική προσπάθεια γίνεται τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες μη ρυπαντικές πηγές, όπως ο άνεμος και ο ήλιος. Σκόπιμη επομένως και επιθυμητή η παραγωγή ενέργειας που δεν ρυπαίνει το περιβάλλον, το οποίο ρυπαίνεται και καταστρέφεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τις συνέπειές του.
Παραβλέπονται όμως συχνά οι παράπλευρες επιπτώσεις, όπως η καταστροφή δασών, τοπίων ιδιαίτερου φυσικού ή αισθητικού κάλλους, πολιτιστικών μνημείων κ.λπ. από τις σχετικές υποδομές, που απαιτούνται για τις εγκαταστάσεις (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά) και τη μεταφορά εκείθεν του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. Συνέπεια να προστατεύεται το περιβάλλον από τη ρύπανση, αλλά να καταστρέφεται από τις εγκαταστάσεις και την αλόγιστη συχνά ανάπτυξή τους.
Εύλογες και οι αντιδράσεις που εκδηλώνονται από ευαισθητοποιημένους πολίτες ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιχειρούμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε όλη την κορυφογραμμή του Κιθαιρώνα, παρά την κατηγορηματική αντίθεση των Δήμων Θηβών-Πλαταιών και Μάνδρας-Ειδυλλίας στα γεωγραφικά όρια των οποίων περιλαμβάνεται το βουνό.
Ως γνωστόν ο Κιθαιρώνας αποτελεί ορεινό συγκρότημα στο βορειοδυτικό άκρο της Αττικής με υψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία, ύψους 1.409 μέτρων, μόλις 4 μέτρα χαμηλότερη από την πιο ψηλή κορυφή της Πάρνηθας ύψους 1.413 μέτρων. Από τις κορυφές του Κιθαιρώνα σε ημέρες διαύγειας, μπορεί να αποθαυμάσει κανείς τον Όλυμπο, το Πήλιο, τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα, την Άνδρο και την Τήνο και ό,τι βρίσκεται ανάμεσά τους -όλη σχεδόν τη Πελοπόννησο, τη Στερεά και την Εύβοια.
