Ο λύκος είναι ένα χρόνιο αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί βλάβες....
στο δέρμα, τις αρθρώσεις, σε εσωτερικά όργανα και γενικώς σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Ορίζεται ως χρόνιος επειδή τα συμπτώματα συνήθως επιμένουν για διάστημα μεγαλύτερο των έξι εβδομάδων.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει πρωτεΐνες που ονομάζονται αντισώματα ώστε να προστατεύει το σώμα από παθογόνους εισβολείς. Στην περίπτωση αυτοάνοσου νοσήματος, το ανοσοποιητικό δεν μπορεί να εντοπίσει τη διαφορά ανάμεσα σε έναν παθογόνο εισβολέα και σε έναν υγιή ιστό κι έτσι στρέφεται ενάντια στο ίδιο το σώμα, παράγοντας αντισώματα που επιτίθενται στους υγιείς ιστούς και τους καταστρέφουν. Τα αντισώματα αυτά προκαλούν φλεγμονές, πόνο και βλάβες σε διάφορα όργανα και συστήματα.
Ο λύκος είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις, με τα συμπτώματα κατά καιρούς να εντείνονται και να υποχωρούν αντιστοίχως.
Εκτιμάται ότι περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πάσχουν από κάποια μορφή λύκου. Η νόσος πλήττει συχνότερα τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (15-44 ετών).
Ο λύκος επηρεάζει τη λειτουργία πολλαπλών οργάνων, οπότε τα συμπτώματα της νόσου καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα για το Λύκο, τυπικά συμπτώματα του αυτοάνοσου νοσήματος είναι τα εξής:
- υπερβολική κόπωση
- πονοκέφαλοι
- πόνος ή οίδημα στις αρθρώσεις
- πυρετός
- αναιμία (χαμηλά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αιμοσφαιρίνης ή χαμηλός όγκος αίματος)
- οίδημα στα κάτω άκρα, τα άνω άκρα και/ή γύρω από τα μάτια
- πόνος στο στήθος κατά τη βαθιά εισπνοή (πλευρίτιδα)
- εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας που καλύπτει τη μύτη και τα μάγουλα
- φωτοευαισθησία
- τριχόπτωση
- μη φυσιολογική πήξη του αίματος
- μελανό και/ή λευκό χρώμα στα δάχτυλα κατά την έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες (φαινόμενο Ρεϊνό)
- έλκη στο στόμα ή τη μύτη
Τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα εκδηλώνονται και σε άλλες παθήσεις. Ο λύκος αποκαλείται συχνά «ο μεγάλος μιμητής», καθώς τα συμπτώματά του μοιάζουν με τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, των διαταραχών του αίματος, της ινομυαλγίας, του διαβήτη, των διαταραχών του θυρεοειδούς και πολλών άλλων παθήσεων της καρδιάς, των πνευμόνων, των μυών και των οστών.
Πηγή
Του Γιώργου Κ. Ανδρή
