Απελπισμένα τρακτέρ
Τα τελευταία χρόνια, δηλαδή τα τελευταία είκοσι και βάλε χρόνια, όσοι καλλιεργούν την γη και περιμένουν να ζήσουν από την πώληση των προϊόντων της, ζουν στο βασίλειο του τυχαίου και της αβεβαιότητας. Όλο και πιο μικρές είναι οι πιθανότητες να κερδίζουμε πιο πολλά. Πάντα ξέραμε ότι δεν θα είναι κάθε χρονιά καλή αλλά τώρα το κακό έχει παραγίνει: ψάχνουμε "με το ντουφέκι" την καλή χρονιά. Λέγοντας "καλή χρονιά" ουσιαστικά μιλάμε για εκείνη που κερδίζουμε ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Οι σοφοί λένε πως ο πολιτισμός είναι η κανονικότητα. Όλα στην σειρά τους με τάξη. Το χάος είναι το αντίθετο του πολιτισμού. Όποιος βιώνει καταστάσεις με κυρίαρχο το στοιχείο του τυχαίου και του απρόβλεπτου γίνεται απ- άνθρωπος, θηρίο, βιώνει καταστάσεις στρές , αντιδρά σπασμωδικά και με το ένστικτο της επιβίωσης. Εκεί βρίσκονται οι αγρότες σήμερα.
Μπορεί τα κρεμμύδια να βρίσκονται απούλητα στις αποθήκες όμως η άλλη, η καταναλωτική ζωή στο μεταξύ συνεχίζεται αδηφάγα: όλα τα έξοδα αυξάνουν και μαζί τους τα δάνεια επίσης.
Όταν τα πράγματα σφίξουν από παντού, τότε η απόγνωση και ο θυμός φουσκώνουν τα λάστιχα των τρακτέρ και με φούλ τις μηχανές αρχίζει το όργωμα των εθνικών οδών. Σημεία των αλλόκοτων καιρών: τα τρακτέρ δραπετεύουν από τα χωράφια και ρίχνονται στην μάχη των κόμβων των εθνικών οδών...
Διαβάστε όλο το κείμενο στον ΕΡΜΟ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ.
