Πίσω απ'τα κάγκελα αναπολώ
το μέλλον που'χω χάσει ,τα όνειρα που δεν έζησα ,
το χθες που'χω ξεχάσει.
το χθες που'χω ξεχάσει.
Κι απλώνω τα χέρια μου σε σένα.
Εσύ όμως δεν έρχεσαι γιατί είναι ματωμένα.
Ζω μόνο για μιά στιγμή μεγάλη
Τα όνειρα που έκανα μήπως τα ζήσει άλλη.
Μες απ'τα κάγκελα αγναντεύω τα όνειρά μου
με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
Σε περιστέρι δίνω τ'όνομά μου
και σου το στέλνω να σου πει πως Σ'ΑΓΑΠΩ!
Τ.Ν.
κρατούμενη Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
