Tης Άννας Αραμπατζή
Το 1963 ο κ. Ηλίας Χρονάκης βρέθηκε στον Καναδά, εκεί άνοιξε δικό του συνεργείο. Οι κίνδυνοι του επαγγέλματος, οι αμυχές και οι κακώσεις απαιτούσαν θεραπεία, και τότε κάποιος του σύστησε την αλόη. Στα 12 στρέμματα του σπιτιού του φύτεψε αλόη, όπου τιμήθηκε δεόντως από τους μαθητές του παρακείμενου σχολείου. Μόλις χτυπούσαν, πήγαιναν στην αλόη και έκοβαν φύλλα για να θεραπευτούν. Όταν το 1995 βρέθηκε στην Κρήτη, πήρε από το μπαλκόνι του ξάδερφού του ένα φύλλο αλόης δέκα πόντων. Από αυτό έβγαλε 300.000 φυτά.
Η αλόη μοιάζει με κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι γνωστές εδώ και χιλιάδες χρόνια. Παρόλο που υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη αλόης, μόνο 4-5 ποικιλίες διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες. Από αυτές τις ποικιλίες, η Aloe Barbadensis Miller είναι η πιο ισχυρή ποικιλία Αλόης, γνωστή και σαν Aloe Vera – η πραγματική Αλόη.
Όταν είναι ώριμη, το εσωτερικό ζελέ συλλέγεται, σταθεροποιείται και συσκευάζεται, ώστε να δημιουργηθεί ένα προϊόν που είναι όσο πιο κοντά γίνεται στο ζελέ του φυτού. Το ζελέ που βρίσκεται στο εσωτερικό του φύλλου της αλόης μπορεί να ωφελήσει τον άνθρωπο ως πόσιμος χυμός, με πολλά θρεπτικά συστατικά, ενώ μπορεί ακόμα να συνδυαστεί και με άλλα συστατικά για κρέμες και λοσιόν. Έχει αναπλαστικές ιδιότητες και βοηθά σημαντικά στην επούλωση των τραυμάτων. Η εγχώρια παραγωγή δεν καλύπτει τις ανάγκες αλόης και έτσι εισάγουμε περί τους 5 τόνους χυμό.
Η καλλιέργεια... .http://www.paragogi.net
Η φυτεία του κ. Χρονάκη, έκτασης 150 στρεμμάτων, βρίσκεται στην Κρήτη, στην περιοχή Τσούτσουρος. Όπως εξηγεί ο ίδιος στην «Παραγωγή», σε ένα στρέμμα μπορούν να φυτευτούν από 1.200 έως 1.300 φυτά αλόης. Τα φυτά φυτεύονται σε απόσταση 75 cm το ένα από το άλλο, όσο και κάθε σειρά από την άλλη. Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα είναι από το Μάρτιο έως και τον Ιούλιο, που δεν έχει πολύ ζέστη. Όταν παραλάβει ο παραγωγός τα φυτά πρέπει να τα κρατήσει περίπου 1-4 εβδομάδες στη συσκευασία που τα έχει αγοράσει στο χώρο που θα τα φυτέψει, ώστε να εγκλιματιστούν καλύτερα. Για τη φύτευση πρέπει να ανοιχτεί ένας λάκκος 15-20 πόντους και να μπει λίγη κοπριά, τουλάχιστον 5 ετών «σβησμένη» από πρόβατα και κότας, ανακατεμένη είναι η ιδανική.
Το φυτό δεν χρειάζεται πολύ νερό, ανάλογα με το χωράφι. Για 10 έως 15 ήμερες απαιτείται από 1 έως 1,5 λίτρο το φυτό, για την άνοιξη και το καλοκαίρι. Θα πρέπει να φυτευτεί σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος πολλές ώρες την ημέρα. Δεν θέλει ραντίσματα, ίσως σε περιοχές με πολύ έντονη ηλιοφάνεια να χρειάζεται δίχτυ. Οι εχθροί του φυτού είναι το σαλιγκάρι και οι θερμοκρασίες κάτω του μηδενός, οι οποίες μπορεί να είναι μεγάλο πλήγμα. Απαραίτητη είναι και η περίφραξη της φυτείας. Η δυσκολία στην καλλιέργεια αλόης είναι στις εργασίες. Οι περισσότερες γίνονται χειρωνακτικά, από τη φύτευση μέχρι τη συγκομιδή.
«Ευτυχώς δεν υπάρχει επιδότηση στην αλόη» υπογραμμίζει ο κ. Χρονάκης, καθώς ο ίδιος εκτιμά ότι αυτές κατέστρεψαν τον Έλληνα αγρότη. Η συμβουλή του κ. Χρονάκη για τους υποψήφιους καλλιεργητές είναι να είναι σίγουροι για την προέλευση των φυτών. «Θα πρέπει να ζητούν να βλέπουν τη φυτεία πριν αγοράσουν αλόη», τονίζει χαρακτηριστικά.
Οι αποδόσεις και η πώληση
Το φυτό μετά από το δεύτερο χρόνο βγάζει παραφυάδες, από 10 και περισσότερες το καθένα. Τότε γίνονται οι μεταφυτεύσεις. Ο καλλιεργητής ψάχνει με το χέρι του στα πιο έξω φύλλα για να βρει τα πιο παχιά και τα κόβει, όσο πιο κοντά στο φυτό. Το φυτό όταν φτάσει τα 4 χρόνια βγάζει ένα κίτρινο λουλούδι, που είναι το σήμα κατατεθέν της Aloe Vera (barbadensis miller). Τότε είναι η περίοδος που κόβονται τα φύλλα από το έδαφος προς τα πάνω, γιατί τότε έχει συμπληρώσει τα 200 και πλέον συστατικά που χαρακτηρίζουν το φυτό.
Από ένα ώριμο φυτό μπορούμε να πάρουμε 10 με 12 κιλά τζελ το χρόνο. Από 1 στρέμμα μπορούμε να πάρουμε περί τους 10 με 12 τόνους φύλλα, το βάρος των οποίων φτάνει τα 800 γραμμάρια κατά μέσο όρο. Με τιμή πώλησης 1 ευρώ το κιλό, το προϊόν φτάνει τα 12.000 ευρώ.
Ο κ. Χρονάκης έχει αρκετούς αντιπροσώπους, ενώ διαθέτει τα φύλλα κυρίως σε βιολογικά καταστήματα. Επιπλέον, έχουν γίνει συζητήσεις και με μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ. Φυτά πουλά παντού. Έχει προμηθεύσει πάνω από 200 άτομα σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Ακόμα και σε βορεινά μέρη, με κρύο, έχουν φυτέψει αλόη σε παραθαλάσσιες περιοχές.
Η ομάδα παραγωγών και το εργοστάσιο
Αυτή την εποχή ο κ. Χρονάκης στήνει ομάδα παραγωγών. Έχει ξεκινήσει με 15 άτομα και αναζητούν ακόμη τόσα. Το καταστατικό προχωρά και μόλις ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία θα προχωρήσουν σε εκλογή μελών Δ.Σ. Ο ίδιος θα παρέχει τις συμβουλές του για τη στήριξη της ομάδας. Ήδη υπάρχουν 2-3 υποψήφιοι επενδυτές για τον απώτερο στόχο τους, το εργοστάσιο. Μέχρι τώρα οι εταιρείες που αναζητούσαν αλόη την ήθελαν έτοιμη, όχι ως φυτό, γι’ αυτό και αποφάσισαν να στήσουν τη μονάδα αποχύμωσης. Για το στήσιμο του εργοστασίου θα δεχθούν βοήθεια από Ολλανδό ειδήμονα.
«Θα ξεκινήσουμε με αποχύμωση και σκοπεύουμε να μπούμε και στα προϊόντα. Θα είμαστε πιο λογικοί στην τιμή», σημειώνει ο κ. Χρονάκης. Δεν πρόκειται να πάρουν εισαγόμενα φυτά, θα έχουν όλα πιστοποίηση, θα είναι δικά τους. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής θα συλλέγεται το καλοκαίρι, ενώ θα υπάρχει και ειδικός στο εργοστάσιο για την αξιολόγησή της.
Τα συστατικά
Σύμφωνα με υπολογισμούς, το 25% των φαρμακευτικών σκευασμάτων που κυκλοφορούν περιέχουν συστατικά της αλόης. Το ζελέ της αλόης περιέχει πάνω από 200 ενεργά συστατικά και το σημαντικότερο, ίσως, είναι ότι μας δίνει τα 7 από τα 8 απαραίτητα αμινοξέα που δεν παράγονται από τον οργανισμό μας. Το φυτό περιέχει:
- Βιταμίνες: Αντιοξειδωτικές βιταμίνες C, Ε και η Βήτα Καροτίνη, πρόδρομος της βιταμίνης Α και βιταμίνη Β12
- Μέταλα – Ιχνοστοιχεία: Μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, χαλκό, χρώμιο, ασβέστιο, νάτριο, κάλιο, σίδηρο και σελήνιο.
- Αμινοξέα: Η αλόη περιέχει 7 από τα 8 αμινοξέα που είναι πρωτεύουσας σημασίας για το σώμα μας και 18 από τα 22 που θεωρούνται δευτερεύοντα.
- Ένζυμα: Υπεροξιδάση, αλιάση, καταλάση, σελλουλάση, καρβοξυπεπτιδάση, αμυλάση, αλκαλική φωσφατάση
- Σακχαρίτες
- Στερόλες
- Σαπωνίνη
- Λιγνίνη
- Ανθρακινόνες
- Γλυκοζαμίνη.
Μελέτη του 1997 από το Πανεπιστήμιο του Tέξας δείχνει ότι η αλόη μακραίνει τη ζωή και μικραίνει τη συχνότητα ασθενειών. Οι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αλόη αναφέρουν μια γενική αίσθηση ευεξίας. Μειώνει τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια μέσα σε λίγες εβδομάδες χρήσης του χυμού. Επίσης, μειώνει την πίεση σε περίπτωση υπέρτασης. «Ελπίζουμε ότι το κολλώδες υγρό θα μας προσφέρει ένα σωτήριο διάλυμα για την αντιμετώπιση σημαντικού προβλήματος, εντός και εκτός πεδίου μάχης» τονίζει ο δρ. Μίτσελ Φινκ, καθηγητής Ιατρικής για την Εντατική Θεραπεία και επικεφαλής της μελέτης. Οι ερευνητές, των οποίων η μελέτη χρηματοδοτείται από την Αμυντική Υπηρεσία για τα Προγράμματα Προηγμένης Έρευνας, εξέτασαν την κολλώδη ουσία από τα εσωτερικά φύλλα της αλόης. Η ουσία είναι πλούσια σε συστατικά σακχάρου που ονομάζονται πολυσακχαρίτες, τα οποία και επηρεάζουν τις ιδιότητες του υγρού αυτού.
Η Ιστορία
Η Αλόη Βέρα είναι ένα φυτό διάσημο για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και χρήσεις εδώ και 5.000 χρόνια. Οι αρετές των φυτών αυτών έχουν καταγραφεί από πολλούς μεγάλους πολιτισμούς, από εκείνους της Περσίας και της Αιγύπτου στη Μέση Ανατολή, της Ελλάδας και της Ιταλίας στην Ευρώπη, της Ινδίας και της Αφρικανικής Ηπείρου. Τα φυτά είναι ευρέως γνωστά στην Ασία και τον Ειρηνικό, και βρίσκονται στη λαογραφία των Ιαπώνων των Φιλιππίνων και των κατοίκων της Χαβάης. Η αλόη υποστηρίχτηκε με τέτοιο σεβασμό στην Αίγυπτο, ώστε θεωρήθηκε το «φυτό της αθανασίας». Οι βασίλισσες της Αιγύπτου, Νεφερτίτη και Κλεοπάτρα, εκτιμούσαν ιδιαίτερα την Αλόη Βέρα σαν φροντίδα ομορφιάς. Τα σχέδια των φυτών της αλόης έχουν βρεθεί ακόμη και εγγεγραμμένα στους τάφους των Φαραώ. Στις Φιλιππίνες χρησιμοποιείται με το γάλα για τις μολύνσεις των νεφρών.
Ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε το νησί Socotra προκειμένου να βρει αλόη για το στρατό του. Κατά τη διάρκεια των θρυλικών ταξιδιών του στην Ανατολή, μεταξύ των πολλών θαυμάτων που καταγράφηκαν από τον Marco Polo ήταν και οι περιγραφές των πολλών εφαρμογών των φυτών Αλόη Βέρα. Οι Ισπανοί κατακτητές ανακάλυψαν τα διάφορα βοτανικά φάρμακα για χρήση στους τένοντες. Σε καρδιακές παθήσεις, σε πολλές από τις θεραπείες των Ατζέκων, είναι γνωστό ότι η αλόη ήταν ο αποτελεσματικός παράγοντας. Αυτά τα βοτανικά φάρμακα των Ατζέκων μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη από τους Ισπανούς, κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα όπου ιδρύθηκε η σύγχρονη δυτική ιατρική.
